Zaterdag 22 december 2018. De laatste dagen van het jaar vatten aan, en we zijn over de helft van de warmste week.
Vandaag stonden voor mij 2 activiteiten op de planning die gelinkt waren aan deze warmste week.
Beginnen deed ik op de Warmathon van Gent. Een drukke bedoening. Iedereen wandelde of liep voor zijn goed doel rondjes rond de vijver van de Blaarmeersen. Sommigen moesten omwille van parkeerproblemen wel al een halve marathon wandelen om aan de start te geraken maar dat deerde niet. Het parcours was druk bevolkt, het verzamelplein was goed bezet, de eet- en drankstandjes druk bezocht. Al was er hier en daar nog ruimte voor een kleine activiteit.
Bij mijn aankomst was er al een grote massa aan het lopen maar het volk bleef toestromen. Het was er plezant, ik kwam veel bekende gezichten tegen, de high-fives vlogen in het rond. En de ondergaande zon maakte het nog wat mooier. Het ingezamelde bedrag maakte het af: 132182 euro…
Na een korte tussenstop trok ik naar Wachtebeke want daar stond ‘Christine and the Queens’ op de planning. Voor mij was het het 99e optreden dit jaar en het kon tellen als afsluiter.
Op weg naar het terrein wandelde ik langsheen de metershoge bomen, de maneschijn wierp een schaduw over de baan. Een pakkende stilte, geen fluitende vogeltjes, enkel het geluid van ‘de warmste week’ weerklonk in de verte. Even genieten, heerlijk.
Even verderop werd ik wel geconfronteerd met de werkelijkheid. Iedereen daar aanwezig komt omdat het voor een goed doel is, is zogezegd heel warm en meelevend maar de realiteit haalde dat concept eventjes heel rap in. Ik zag een moeder krampachtig haar dochter ondersteunen omdat deze haar voet had omgeslagen. Mensen wandelden voorbij, keken eens om en wandelden verder. Warme mensen zonder hulp voor elkaar. Tjah, hoe mooi alles lijkt, buiten de hekkens van het terrein was het blijkbaar weer direct vergeten. Soit, het was een kleine vertraging waard om even te helpen en moeder en dochter te ondersteunen tot aan de security alwaar de EHBO verwittigd werd.
Met een warm soepje (inclusief een klein beschuitje) trok ik dan verder naar The Flame, dat is de tent die achter de open radiostudie van Studio Brussel is opgetrokken. Ik installeerde me voor het optreden van Christine and the Queens.
Het optreden trok zich razendsnel op gang. Onmiddellijk werden de registers opengetrokken. Een spektakel van muziek en dans werd ingezet. Er was geen speciale lichtshow nodig om dit optreden kleur te geven. Héloïse Létissier (Chris-tine is de artiestennaam), dansers en band hadden niet veel moeite om de tent in hun zak te steken.
Na 3 nummers stopte ik met fotograferen. Photopolicy noemen we dat en die moeten we respecteren. Maar mijn avond was nog niet voorbij. Ik stelde me op in de tent en bekeek het optreden van een afstand. Wat een energie zat er toch in dit concert. Dit was echt de moeite. Ik heb me geen seconde verveeld. Het optreden was af, het was een gevoel van warmte die over mijn lichaam gleed. Het publiek was dankbaar en ik was dat ook.
De tent liep leeg, het volk verspreidde zich over het terrein. Het feest was echter nog niet gedaan…. De dansschoenen werden aangetrokken, een rechtstreekse verbinding met het Journaal Laat werd gemaakt, er werd geroepen, gefeest, verbonden, gesmolten, gevierd en geleefd.
Mijn warmste week zit er op. Ik heb genoten van elk moment daar, elke seconde onderweg. En daarmee zit mijn concertjaar er ook op. Binnenkort kan ik weer beginnen aan een nieuw jaar, zoals een bullet journal, leeg maar snel beschreven. Maar eerst nog even een overzicht van de foto’s van vandaag:
All pictures are ©️ JoostVH Photography