URBEX

URBEX, welk beest is dat nu weer? Wel, het is geen beest maar het is een microbe. Het is een microbe die al veel fotografen wist te verleiden. Maar wat is die microbe nu. 

URBEX is de samenvoeging van URBan EXploration. De strikte betekenis van deze term wil zeggen: het fotograferen van structuren door de mens gemaakt. Dus in sé kan je al van URBEX praten als je gelijk welk gebouw, gelijk welke vorm van infrastructuur,… in beeld brengt. 

Maar in feite is de betekenis veel nauwer. Het gaat hem voornamelijk om verlaten of niet toegankelijke plaatsen in beeld te brengen. En daar zit hem nu net het riskante aan URBEX. Aangezien het om verlaten, niet toegankelijke locaties gaat, situeert het URBEXEN zich meestal in de illegaliteit.

RULES:

Er zijn geen geschreven regels over hoe je moet urbexen maar er is wel een ongeschreven code. Maar aangezien het een niet-geschreven code betreft, is niet iedereen op de hoogte van de regels en zijn er ‘vakbedervers’. 

Maar er is één regel die elke urbexer kent: ‘Leave nothing but footprints, take nothing but pictures’. Jammer genoeg is dat een regel die door velen overtreden. Sommigen beginnen ter plaatse zaken te manipuleren, zaken te verplaatsen om toch maar een betere foto te hebben. En eigenlijk gaan ze daardoor al in overtreding op de belangrijkste regel.

Maar er zijn nog zaken waar rekening mee moet gehouden worden. En niet altijd is alles even duidelijk. Zo is er bijvoorbeeld de vraag: vanaf welk moment is iets verlaten? Ik zie soms foto’s verschijnen van zogenaamde Urban Explorers die foto’s nemen in een woning waarvan het lijkt dat de bewoner even naar het ziekenhuis is, of dat de eigenaar wacht op een budget om een renovatie uit te voeren. De grens van verlaten is voor sommigen heel snel bereikt. 

Ik leg mijn grens veel verder. Verlaten…. dan moet het al lange tijd niet meer bewoond of gebruikt zijn en zelfs al zo lang dat er al tekenen van verval zijn. En ja, hoe meer verval, hoe liever ik het heb.

Er zijn nog andere regels. Zo is het verboden om schade toe te brengen. Ja, dat lijkt logisch maar dat is jammer genoeg niet altijd een feit. En het is ook verboden om binnen te breken. Dus een deur open breken, of een raam openduwen, dat is niet de bedoeling. Veel urbexers vinden wel ergens een gaatje. Zo is er meestal wel een openstaande deur, een niet gesloten raam,… Maar mag je dan zomaar naar binnen? Eigenlijk niet. En daar heb je dan een groot onderscheid. 

Zo heb je panden die gewoon verlaten zijn, waarvan de deuren amper nog recht hangen,… Deze panden zijn makkelijk te betreden en schijnbaar is de eigenaar daar niet zo rouwig om. Andere panden worden wel goed afgeschermd. Omheining, alarmsystemen, bewaking, ijzeren platen aan de ramen,… . Van die laatste panden kan je wel zeggen dat de eigenaar er alles aan doet om het gebouw af te sluiten. Je mag er dus van op aan dat de eigenaar niemand in dat pand wil zien. En toch zoeken sommige urbexers deze plaatsen graag op. Laat me duidelijk zijn: ik ben zo niet. Er is duidelijk een reden waarom de eigenaar dat pand zo afschermt. Dus waarom dan toch per sé binnen willen gaan, duidelijk tegen de wil van de eigenaar?

Je ziet, de grens is voor de ene persoon makkelijker bereikt dan voor de andere. En als je niet binnen geraakt, de buitenzijde geeft soms meer charme dan de binnenzijde.

LOCATIES:

Locaties kan je overal vinden. Alhoewel de gouden periode reeds voorbij is kan je doorheen het hele land nog verschillende mooie en leuke locaties vinden. Veel panden zijn reeds gesloopt, of hebben een nieuwe bestemming gekregen. Maar als je een beetje goed kijkt dan kan je overal iets nieuws ontdekken. Veel urbexers trekken naar Charleroi, Luik of zelfs naar Berlijn om prachtige locaties te vinden. Maar wie weet staat er wel een tof pand achter de hoek. Je kan altijd nieuwe locaties vinden door rond te rijden of zoals meer in opgang is gekomen: door uren op google maps door te brengen.

En wat voor locaties zijn dat dan allemaal? Wel, alles is mogelijk. Dat gaan van gewone woningen, over kastelen naar forten; ziekenhuizen, kerken, parochiezalen, militaire installaties, fabrieken,…. .

Urbexers zijn zeer spaarzaam met hun locaties. Zo gaan ze nooit zomaar een locatie geven aan iemand anders. De urbexers grijpen rapper terug naar een oude handelsvorm: ruilen. Je ruilt een locatie voor een andere. Hoe beter je locatie, hoe meer locaties je in ruil kan krijgen. De ene locatie is dan ook minder bekend dan de andere. En wat krijg je van info: de gps coördinaten. Voor de rest moet je zelf aan de slag: hoe geraak je er? Hoe geraak je binnen? Welk gebouw is het eigenlijk? Wat zijn de gevaren?

Er zijn op het internet tal van fora en op facebook meerdere urbex-groepen waar je je foto’s kan publiceren, en zo in contact komen met gelijkgezinden. En hoe meer je aan urbex doet, hoe meer je kan bereiken. Het begin is zoals bij alles moeilijk. Maar eenmaal van start, ben je meestal moeilijk te stoppen. Neem het van me aan: het is een zeer besmettelijke microbe.

TIPS:

Wil je gaan urbexen dan zijn er verschillende tip om rekening mee te houden. Ik geef hier alvast een korte opsomming van tips die ik onthouden heb.

• doe een voorverkenning
  • Welk gebouw ga je bezoeken
  • Hoe bereik je dat gebouw
  • Wat zijn de mogelijkheden om binnen te geraken
  • Ken je de eigenaar en kan hij eventueel toestemming geven
• Ga nooit alleen
  • je weet nooit wat er gebeurt. Zorg dat er altijd iemand je kan helpen
  • laat iemand van het thuisfront weten waar je precies bent, er zijn al ongevallen gebeurd op locatie en elke vorm van hulp is welkom op zo een moment
• Maak niets kapot
• Breek niet binnen maar gebruik een bestaande opening
• Neem voldoende materiaal mee
  • voorzie in een zaklamp. Meestal kom je in donkere ruimtes terecht
  • Sommigen nemen zelf een deurklink mee om een deur zonder klink toch open te krijgen
  • Neem een deurstopper mee om een deur te beletten van dicht te slaan
  • handschoenen (je weet nooit wat er allemaal aan die ene klink hangt) en kledij dat vuil mag worden is geen overbodige luxe
• Wees altijd voorzichtig
  • Neem geen onnodige risico’s
  • Let op dat er steeds voldoende zuurstof is; er zijn locaties gekend waar je best niet zonder zuurstofmasker binnen gaat (weinig zuurstof, giftige schimmeldampen,…)
  • Let op een stevige ondergrond. Houten vloeren zijn zeer gevaarlijk, zeker als de spanten rot zijn.
  • Pas op voor loshangende kabels, de elektriciteit kan misschien toch niet afgesloten zijn.
• Op sommige locaties kom je meerdere urbexers tegen. Soms lijkt het wel een attractiepark. Wees steeds beleefd, loop elkaar niet in de weg. Jullie zijn daar tenslotte allemaal met hetzelfde doel.
• Het kan zijn dat je plots op de eigenaar of op politie stoot. Wees vriendelijk en werk mee. Indien dit zou voorvallen dan laat je dit best weten aan de andere urbexers die je kent. Zo voorkom je dat zij naar die locatie gaan. Het is in dat geval duidelijk dat de eigenaar je liever niet ziet in zijn gebouw.
• En ja, soms kom je andere mensen tegen met minder goede bedoelingen: koperdieven, vandalen, … Wees extra voorzichtig. Je weet nooit wie er voor je staat.
• Qua fotomateriaal voorzie je best volgende zaken:
  • statief (dan kan je je sluitertijd langer open houden)
  • lichtsterke objectieven (meestal weinig licht dus alle beetjes helpen)
  • neem zeker je breedhoek mee. In urbex ben je echt weinig met een stevige zoom. En als je hem mee hebt dan hangt die toch meestal in de weg.
  • een opzetflits kan je meenemen maar ik gebruik dat nooit bij urbex. Het uitflitsen zorgt voor vlakke foto’s en dat is iets dat urbex niet nodig heeft.
• En qua fototips:
  • zoek een mooie invalshoek
  • probeer iets speciaals te vinden in het gebouw, of probeer een karakteristiek onderdeel van het pand uit te lichten

Extra foto’s:

Voila, URBEX in een notendop. Er zijn nog zoveel dingen om hierover te schrijven. Maar dat komt misschien later nog, of een aanvulling op deze post. Ik ga afsluiten met enkele foto’s die ik de voorbije jaren heb gemaakt. En om eerlijk te zijn: ik doe veel te weinig aan urbex. Ik ben geen topper op dit gebied. Ik doe het wel heel graag en kijk nu al uit naar een volgende URBEX-EXPERIENCE.

Alle foto’s zijn © JoostVH Photography